พอใจให้สุข

                                                            ฐะปะนิย์ นาครทรรพ

           แม้มิได้เป็นดอกกุหลาบหอม              ก็จงยอมเป็นเพียงลดาขาว

แม้มิได้เป็นจันทร์อันสกาว                       จงเป็นดาวดวงแจ่มแอร่มตา

แม้มิได้เป็นหงส์ทะนงศักดิ์                 ก็จงรักเป็นโนรีที่หรรษา

 แม้มิได้เป็นน้ำแม่คงคา                           จงเป็นธาราใสที่ไหลเย็น

แม้มิได้เป็นมหาหิมาลัย                      จงพอใจจอมปลวกที่แลเห็น
แม้มิได้เป็นวันพระจันทร์เพ็ญ                   ก็จงเป็นวันแรมที่แจ่มจาง

แม้มิได้เป็นต้นสนระหง                      จงเป็นพงอ้อสะบัดไม่ขัดขวาง
แม้มิได้เป็นนุชสุดสะอาง                         จงเป็นนางที่มิใช่ไร้ความดี

อันจะเป็นสิ่งใดไม่ประหลาด                กำเนิดชาติดีทรามตามวิถี
ถือสันโดษบำเบ็ญให้เด่นดี                       ในสิ่งที่เราเป็นเช่นนั้นเทอญ…

ขอขอบคุณที่มา : http://www.gotoknow.org/blogs/posts/418394